SITE2010: TPACK Roundtable

Vanmorgen ben ik bij een Roundtable discussion geweest, georganiseerd door Robert Horgan uit Canada die zijn PhD onderzoek doet over de integratie van ict in de lerarenopleiding en kijkt hoe het dan zit met TPACK. Interessnat is dat het in dit geval gaat over een lerarenopleiding waar zowel po als vo studenten gezamenlijk studeren. Robert geeft een eerstejaars vak “teaching-foundations course”. Officieel was dit een vak waarin eerst een college van 90 minuten plaats moest vinden. Omdat dit helemaal inging tegen het idee om ict meer te integreren probeerde Robert al vanaf dit eerste college ict te gebruiken. In dit geval gebruikte hij “clickers”. Het voordeel van een dergelijke technologie is dat iedereen iets kan “zeggen” zonder hardop iets te zeggen in het college. Voor verlegen studenten erg prettig...

Naast het college gebruikt Robert “ning” om studenten samen te laten werken en werd er tijdens het werk van de studenten gebruik gemaakt van YouTube, Wiki’s, powerpoints en laptops. De TPACK survey is gebruikt om te kijken hoe de studenten denken over zichzelf in relatie tot TPACK. Ook hier zijn de resultaten weer bemoedigend. De studenten scoren na zijn vak hoger op TK, TPK en op TPACK. Uit het focus group interview dat gehouden werd op basis van de resultaten bleek wel dat studenten het nog lastig vinden om een vertaalslag te maken van wat ze in het vak hebben geleerd en wat ze straks zelf in de klas moeten gaan doen.

Dan ontstaat er een discussie, waarin wordt aangegeven dat er meer aandacht voor P moet zijn, de P moet centraal staan als je met ict bezig gaat. Nu is dat natuurlijk meestal het uitgangspunt in discussies: eerst nadenken over je onderwijs en daarna pas over ict. In het kader van het TPACK-model denk ik zelf dat het van belang is om uit te gaan van de combinatie van P en C, Pedagogical Content Knowlegde, oftewel vakdidactiek. Op de lerarenopleidingen in Nederland (zowel po als vo) die ik ken is er veel aandacht voor vakdidactiek. Daarbij gaat het dus om de techniek (of de kunst!) van het onderwijzen van een specifiek vak. Je bent niet zomaar aan het lesgeven, je geeft les over een vak. Mijn overtuiging is dat als we willen dat studenten en docenten van lerarenopleidingen aan de slag gaan met ict in het onderwijs, ze moeten beginnen met dingen waar ze al goed in zijn, of met dingen die in de praktijk al goed gaan. Op basis van deze goede dingen kun je gaan kijken hoe je daar ict bij in kan gaan zetten. Via deze manier is het integreren van ict minder “eng”, je hoeft niet helemaal van nul te beginnen, je gaat verder binnen je eigen werk en context. En als begeleider of onderzoeker erken je het werk dat de docent/student al gedaan heeft. Want wat is erger dan een onderzoeker (of nog erger: een onderwijskundige ;-)) die binnenkomt en zegt dat het allemaal anders en beter moet?!