Vanmiddag was ik bij een presentatie van Richard Hechter van de University of Manitoba (Canada) over "Using Online Videos in the Science Methods Classroom as Context for Developing Preservice Teachers’ Awareness of the TPACK Components". Een interessante presentatie in de context van science onderwijs, maar een wat vagere in de context van TPACK...
Wat Richard presenteerde was dat hij gebruik maakt van YouTube om de studenten kritisch na te laten denken over science onderwerpen. Het voorbeeld dat hij daarbij gebruikte was een video die op YouTube te vinden is over glowing mountain dew. Volgens het filmpje kan je mountain dew (=frisdrank) laten gloeien door 3/4 uit het flesje te halen, bij de overige 1/4 baking soda (zuiveringszout) erbij doen, dan waterstofperoxide erbij doen, schudden, en het gloeit!
Maar... als je dit in het echt gaat doen, dan lukt het helemaal niet... De studenten van Richard wisten dit niet, keken naar de video, vonden het geweldig en wilden het zelf doen! Al het spul stond klaar, dus ze konden het zelf gaan doen en natuurlijk lukte het niet. De grote vraag was: waarom niet? En dit was de aanleiding om verder onderzoek te doen door de studenten. Eerst keken ze naar een ander filmpje. Daar lukt het wel! Waarom? Omdat ie er stiekem een glow stick in had gedaan.. De vraag is dan waarom het dan niet aan het begin meteen ging gloeien. Dit is omdat een glow stick uit twee delen bestaat, inner en outer vloeistof. Als je nu de mountain dew neemt en je doet er waterstofperoxide in, dan gebeurt er niets. Doe je er dan baking soda bij, dan gebeurt er nog steeds niet. Maar doe je het inner spul van een glow stick erbij: glow!! Dit hele proces voerde Richard samen met zijn studenten uit als een onderzoek in de klas. De studenten stelden allerlei vragen, stelden hypotheses op en gingen uitproberen totdat hun mountain dew uiteindelijk ook gloeide.
Tot zover een interessant voorbeeld van onderzoekend leren bij natuur & techniek.. (hoewel.. hoe kan het nou dat het wel ging gloeien met vloeistof uit een glow stick? wat zit er eigenlijk in een glow stick?).
Maar waar zat nu de TPACK? Zonder dat Richard het TPACK-model had uitgelegd aan zijn studenten vroeg hij na het experiment of de studenten konden aangeven waar in het hele proces de onderdelen van TPACK zaten. De studenten waren redelijk (wat is redelijk??) in staat om de verschillende onderdelen te benoemen. Een "interessante" aanpak.. Helaas gaf Richard niet aan wat hij verder doet met deze resultaten. Het zou interessant zijn om te horen wat dit betekent voor de TPACK-kennis van de studenten en met name hoe ze dat dan toepassen in hun klas.
Deze blog gaat over TPACK, Technological Pedagogical Content Knowledge, oftewel de kennis die nodig is om de integratie van technologie/ict in het onderwijs voor elkaar te krijgen. Daarbij is zowel aandacht voor het gebruik van technologie ter ondersteuning van de vakinhoud als van (vak)didactiek.
woensdag 31 maart 2010
SITE2010: Reflectie op ons TPACK Symposium
Een paar korte opmerkingen over ons symposium..
- Het symposium was druk bezocht. Daar waar veel andere zalen bijna leeg zijn (door een te groot aanbod aan presentaties waarschijnlijk), was onze zaal helemaal vol;
- Het symposium gaf een mooi beeld van onderzoek dat gedaan wordt in de VS, Kuwait en Ghana;
- De onderzoeken van Ghaida, Douglas en Punya laten zien dat het werken in docentontwerpteams effect heeft op de houding van mensen ten aanzien van ict in het onderwijs en ook effect kunnen hebben op de professionele (inhoudelijke) ontwikkeling van de leden van een docentontwerpteam;
- De onderzoeken van Ghaida, Douglas en Punya laten zien dat het werken in docentontwerpteams kan bijdragen tot een verhoogde TPACK bij de deelnemers, maar ook dat we nog verder moeten onderzoeken hoe de relatie docentontwerpteam-TPACK in elkaar zit en hoe het een het ander kan bevorderen;
- Het onderzoek van Denise gaf wat meer inzicht in de TPACK-vragenlijst. Je kunt erover discussieren of het meten van eigen ideeen over houding en vaardigheden voldoende is om conclusies op te baseren. Toch is de maat waarin iemand zelf denkt wel of niet vaardig te zijn in een bepaald iets van groot belang als je gaat kijken of je datgene ook daadwerkelijk in de praktijk gaat toepassen. Wat dat betreft lijkt de huidige vragenlijst mij prima om in verder onderzoek te gebruiken.
Al met al een symposium waarin we weer meer contacten hebben kunnen leggen met andere TPACK-ers, waarin Ghaida en Douglas hun werk hebben kunnen presenteren en ik zeker weet dat we hier mee verder gaan als we weer terug zijn in Nederland!
SITE2010: Ons TPACK Symposium (deel 2)
Na het eerste deel van het symposium en een korte pauze is tijdens het tweede deel van het TPACK sympoisum Douglas Agyei als eerste aan de beurt. Ook Douglas is een van onze PhD studenten en hij presenteert zijn onderzoek dat hij uitvoert in Ghana bij studenten van de lerarenopleiding wiskunde rondom "Developing Technological Pedagogical Content Knowledge through Teacher Design Teams". Uit het onderzoek van Douglas bleek dat er in Ghana meer training nodig is binnen de lerarenopleiding met betrekking tot het gebruik van ict op zich en de integratie van ict in wiskunde onderwijs. Een professional development programma werd opgezet en de docenten in Ghana gingen werken in docentontwerpteams. In deze teams moesten ze een wiskunde onderwerp kiezen, technologie kiezen om dit onderwerp te ondersteunen, activiteiten voor in de klas ontwerpen, deze activiteiten uitvoeren en evalueren.
Douglas heeft tijdens dit onderzoek gemeten wat de impact is van het professional development programma en heeft gekeken naar TPACK en het werken in docentontwerpteams. Hij gebruikte daar onder andere het self-efficacy instrument "STEBI" voor. De self-efficacy (het gevoel van bekwaamheid) van de docenten was significant gestegen na het werken in de docentontwerpteams. Het samenwerken met andere docenten (een nieuwe onderwijsbenadering) werd erg gewaardeerd. Daarnaast hebben de docenten allemaal TPACK kunnen integreren in hun lessen. Interessant is dat uit het onderzoek blijkt dat niet alleen de TPACK-vaardigheden gestegen zijn, maar dat de wiskunde docenten ook hun kennis van de inhoud (content) konden verhogen. De docenten waren tevreden met hun eigen resultaat, niet in de laatste plaats omdat hun studenten ook enthousiast waren over het resultaat!
Na de presentatie van Douglas is het de beurt aan Ann Thompson, Denise Schmidt en Evrim Baran over "The Continuing Development, Validation and implementation of an Instrument to Assess Teacher Development of TPACK". Een meetinstrument is ontwikkeld en wordt op dit moment al breed gebruikt (ook door onze PhD studenten). Het meetinstrument is een "self-report", oftewel degene die de vragenlijst invult geeft aan hoe hij/zij zelf denkt over de stellingen die daar gepresenteerd worden. Het is dus geen objectief meet- of observatieinstrument, maar het geeft wel aan hoe mensen zelf denken over hun TPACK-vaardigheden. Denise Schmidt geeft een toelichting op de ontwikkeling van de vragenlijst. Het artikel van het totale verhaal is ook te vinden in het Journal of Research on Technology in Education (helaas moet je voor het complete artikel een inlogcode hebben). De vragenlijst bestond oorspronkelijk uit ruim 70 vragen. Deze vragenlijst is uitgeprobeerd bij 124 studenten van een lerarenopleiding en op basis van betrouwbaarheidsanalyses werd de vragenlijst aangepast. Sommige vragen werden veranderd/duidelijker gemaakt en vragen die niet bijdroegen aan hetgeen gemeten moest worden werden weggelaten. De uiteindelijke vragenlijst bestaat uit 47 items.
Interessant is dat de vragenlijst op heel veel verschillende plekken gebruikt wordt, in verschillende landen en bij verschillende vakgebieden. Het zou mooi zijn als we alle gegevens van alle onderzoeken kunnen verzamelen en daar dan analyses op uit kunenn voeren. Een soort basisartikel als uitgangspunt voor toekomstig onderzoek?
Douglas heeft tijdens dit onderzoek gemeten wat de impact is van het professional development programma en heeft gekeken naar TPACK en het werken in docentontwerpteams. Hij gebruikte daar onder andere het self-efficacy instrument "STEBI" voor. De self-efficacy (het gevoel van bekwaamheid) van de docenten was significant gestegen na het werken in de docentontwerpteams. Het samenwerken met andere docenten (een nieuwe onderwijsbenadering) werd erg gewaardeerd. Daarnaast hebben de docenten allemaal TPACK kunnen integreren in hun lessen. Interessant is dat uit het onderzoek blijkt dat niet alleen de TPACK-vaardigheden gestegen zijn, maar dat de wiskunde docenten ook hun kennis van de inhoud (content) konden verhogen. De docenten waren tevreden met hun eigen resultaat, niet in de laatste plaats omdat hun studenten ook enthousiast waren over het resultaat!
Na de presentatie van Douglas is het de beurt aan Ann Thompson, Denise Schmidt en Evrim Baran over "The Continuing Development, Validation and implementation of an Instrument to Assess Teacher Development of TPACK". Een meetinstrument is ontwikkeld en wordt op dit moment al breed gebruikt (ook door onze PhD studenten). Het meetinstrument is een "self-report", oftewel degene die de vragenlijst invult geeft aan hoe hij/zij zelf denkt over de stellingen die daar gepresenteerd worden. Het is dus geen objectief meet- of observatieinstrument, maar het geeft wel aan hoe mensen zelf denken over hun TPACK-vaardigheden. Denise Schmidt geeft een toelichting op de ontwikkeling van de vragenlijst. Het artikel van het totale verhaal is ook te vinden in het Journal of Research on Technology in Education (helaas moet je voor het complete artikel een inlogcode hebben). De vragenlijst bestond oorspronkelijk uit ruim 70 vragen. Deze vragenlijst is uitgeprobeerd bij 124 studenten van een lerarenopleiding en op basis van betrouwbaarheidsanalyses werd de vragenlijst aangepast. Sommige vragen werden veranderd/duidelijker gemaakt en vragen die niet bijdroegen aan hetgeen gemeten moest worden werden weggelaten. De uiteindelijke vragenlijst bestaat uit 47 items.
Interessant is dat de vragenlijst op heel veel verschillende plekken gebruikt wordt, in verschillende landen en bij verschillende vakgebieden. Het zou mooi zijn als we alle gegevens van alle onderzoeken kunnen verzamelen en daar dan analyses op uit kunenn voeren. Een soort basisartikel als uitgangspunt voor toekomstig onderzoek?
SITE2010: Ons TPACK Symposium (deel 1)
Vandaag is ons symposium over TPACK. Na een introductie door Joke Voogt, mijn collega van de vakgroep Curriculumontwerp & Onderwijsinnovatie, presenteert Ghaida Alayyar haar PhD onderzoek dat ze bij ons uitvoert. Ghaida doet haar onderzoek rondom TPACK in de lerarenopleiding in Kuwait. Het onderwijs in Kuwait is redelijk traditioneel opgezet: docentgecentreerd en weinig ict-integratie. Er worden wel ict-vakken gegevven, maar die zijn over het algemeen facultatief en het vak dat verplicht is gaat met name in op computergebruik en is niet geintegreerd met vakinhouden. Op TPACK-gebied is daar dus nog wel te bereiken! Tijdens Ghaida's onderzoek hebben studenten van de lerarenopleiding die specialiseren in science samengewerkt in docentontwerpteams van 4 personen: een T-persoon, een P-persoon, een C-persoon en een projectleider. Het docentontwerpteam moest een lesplan ontwerpen en ervoor zorgen dat ze in de klas een scienceles konden geven waarin ict een duidelijke rol had. Voor en na het werk van de docentontwerpteams nam Ghaida een aantal vragenlijsten af m.b.t. de houding van de studenten ten aanzien van ict en hun TPACK-vaardigheden. Wat betreft de TPACK-vaardigheden bleek dat de studenten vooraf wel vertrouwen hadden in hun PK- en CK-vaardigheden (dus Pedagogy en Content), maar minder overtuigd waren van hun TK-vaardigheid. Ze gaven aan helemaal geen vertrouwen te hebben in hun TPACK-vaardigheid. Maar: na het werken in de docentontwerpteams geven alle studenten aan dat hun TPACK-vaardigheid significant omhoog is gegaan! Ghaida's onderzoek probeert onder andere te kijken of het werken in een docentontwerpteam kan leiden tot TPACK-vaardige studenten van de lerarenopleiding. De resultaten van het onderzoek dat zij presenteren zijn bemoedigend, maar op dit moent is het nog moeilijk te zeggen of dit komt door de design teams. Het lijkt er wel op, maar er is meer tijd nodig om dit in de praktijk te testen. En dat is Ghaida ook aan het doen!
Na Ghaida's presentatie is Punya Mishra aan de beurt die een presentatie geeft over "Developing TPACK by design in a Master’s Program". Punya legt nog even kort het TPACK-model uit en geeft daarna aan dat als we het over educational technology hebben, dat we het a) over allerlei soorten technologie hebben, van elo en mobieltje en digiborden en camera's tot pennen en boeken en b) niet al deze technologieen oorspronkelijk bedoeld zijn voor het onderwijs. We zijn aan het "re-purposen" van technologie om het geschikt te maken voor het onderwijs. Hier komt het idee van Learning Technology by Design vandaan. Deze benadering laat docenten samenwerken aan technologische oplossingen voor een vakdidactisch probleem. Deze docenten maken eerst een micro design (eerste prototype of versie om te testen), dan een macro design (een uitgebreidere versie) en daarna reflecteren op wat je bereikt hebt in relatie tot alles aspecten van het TPACK-model, oftewel "looking at the Total PACKage".
Na deze introductie geeft Punya aan hoe hij dit toepast in zijn masterprogramma. Een van de voorbeelden die hij gaf sluit aan bij de keynote presentatie van vanmorgen: het maken van een video. Studenten moeten zelf een onderwerp kiezen, literatuur zoeken over het onderwerp, nadenken over de video, de video maken en presenteren op een website. Het voorbeeld van zo'n video die hij ook in Twente liet zien over schaduw (wat is schaduw, wat denken kinderen dat schaduw is en misconcepties over dit onderwerp) is hier te vinden (kijken tot aan het eind!!).
Maar de vraag is natuurlijk weer of deze benadering ook echt werkt. Wordt de TPACK-vaardigheid verhoogt door deze manier van werken? Punya heeft dezelfde vragenlijst gebruikt als Ghaida en ook uit zijn gegevens blijkt dat de TPACK-vaardigheid gestegen is na het werken door Learning Technology by Design.
Mooie resultaten van beide onderzoeken! Veelbelovend ten aanzien van zowel TPACK-ontwikkeling en het werken in docentontwerpteams! Nu een korte pauze en dan begint deel 2 van ons symposium.
Na Ghaida's presentatie is Punya Mishra aan de beurt die een presentatie geeft over "Developing TPACK by design in a Master’s Program". Punya legt nog even kort het TPACK-model uit en geeft daarna aan dat als we het over educational technology hebben, dat we het a) over allerlei soorten technologie hebben, van elo en mobieltje en digiborden en camera's tot pennen en boeken en b) niet al deze technologieen oorspronkelijk bedoeld zijn voor het onderwijs. We zijn aan het "re-purposen" van technologie om het geschikt te maken voor het onderwijs. Hier komt het idee van Learning Technology by Design vandaan. Deze benadering laat docenten samenwerken aan technologische oplossingen voor een vakdidactisch probleem. Deze docenten maken eerst een micro design (eerste prototype of versie om te testen), dan een macro design (een uitgebreidere versie) en daarna reflecteren op wat je bereikt hebt in relatie tot alles aspecten van het TPACK-model, oftewel "looking at the Total PACKage".
Na deze introductie geeft Punya aan hoe hij dit toepast in zijn masterprogramma. Een van de voorbeelden die hij gaf sluit aan bij de keynote presentatie van vanmorgen: het maken van een video. Studenten moeten zelf een onderwerp kiezen, literatuur zoeken over het onderwerp, nadenken over de video, de video maken en presenteren op een website. Het voorbeeld van zo'n video die hij ook in Twente liet zien over schaduw (wat is schaduw, wat denken kinderen dat schaduw is en misconcepties over dit onderwerp) is hier te vinden (kijken tot aan het eind!!).
Maar de vraag is natuurlijk weer of deze benadering ook echt werkt. Wordt de TPACK-vaardigheid verhoogt door deze manier van werken? Punya heeft dezelfde vragenlijst gebruikt als Ghaida en ook uit zijn gegevens blijkt dat de TPACK-vaardigheid gestegen is na het werken door Learning Technology by Design.
Mooie resultaten van beide onderzoeken! Veelbelovend ten aanzien van zowel TPACK-ontwikkeling en het werken in docentontwerpteams! Nu een korte pauze en dan begint deel 2 van ons symposium.
SITE2010: TPACK SIG Meeting
Vanmorgen om 8 uur was ik aanwezig bij de TPACK SIG Meeting. Er was veel interesse voor deze Special Interest Group: er was plek voor 50 mensen in de zaal, maar er stonden nog minstens 10 extra mensen achterin (waaronder ik...)! Een van de punten die besproken werd is wat de SIG kan betekenen voor de leden. De wiki werd direct genoemd, een plek met veel up to date informatie en de meeste TPACK-gerelateerde publicaties. De wiki wordt echter op dit moment niet gebruikt als wiki, mensen durven niet eigen informatie toe te voegen. Interessant is dat de aanwezige Amerikanen blijkbaar meer gewend zijn om op verschillende manieren samen te werken. Als mogelijke toepassingen worden classroom 2.0, ning en Zotero genoemd. De laatste toepassing kende ik nog niet, maar het is een tooltje (een firefox extension blijkbaar) waarmee je onderzoeksbronnen kan verzamelen, beheren, citeren en delen. Mocht er gekozen worden voor een andere omgeving dan de wiki (voor mij hoeft dat niet overigens..) dan worden gebruikersvriendelijkheid en het niet laten overstromen van je mailbox met allerlei meldingen genoemd als belangrijke voorwaarden om eventueel een nieuwe omgeving te kiezen.
Naast de communicatiemogelijkheden voor de SIG wordt ook nog even nagedacht over het verder promoten van TPACK. Als grapje noemt iemand dat je t-shirts zou moeten kunnen uitdelen aan mensen die iets interessants hebben gedaan op TPACK-gebied. Dat bestaat natuurlijk al, maar blijkbaar wist niet iedereen dat. Het is wel een interessant idee. Geef een docent die mooi onderwijs met TPACK-ingredienten heeft gemaakt een cadeautje. Naast de waardering die je op die manier uitspreekt kan het wellicht werken als pr richting collega-docenten. Op diezelfde manier wordt gedacht over onderzoek en er wordt gesproken over awards voor dissertaties, best articles, etc. Het uitreiken van die awards kun je natuurlijk weer aangrijpen om reclame te maken voor TPACK.. Misschien klinkt het wat "Amerikaans" in de oren, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik het wel een goed idee vind: in plaats van klagen over allerlei zaken (of mensen) die niet werken of niet snel genoeg gaan: mensen in het zonnetje zetten die wel goed werk verrichten!
De SIG Meeting laat mij in ieder geval zien dat TPACK "booming" is en dat het goed is dat wij er ook mee aan de gang zijn!
Naast de communicatiemogelijkheden voor de SIG wordt ook nog even nagedacht over het verder promoten van TPACK. Als grapje noemt iemand dat je t-shirts zou moeten kunnen uitdelen aan mensen die iets interessants hebben gedaan op TPACK-gebied. Dat bestaat natuurlijk al, maar blijkbaar wist niet iedereen dat. Het is wel een interessant idee. Geef een docent die mooi onderwijs met TPACK-ingredienten heeft gemaakt een cadeautje. Naast de waardering die je op die manier uitspreekt kan het wellicht werken als pr richting collega-docenten. Op diezelfde manier wordt gedacht over onderzoek en er wordt gesproken over awards voor dissertaties, best articles, etc. Het uitreiken van die awards kun je natuurlijk weer aangrijpen om reclame te maken voor TPACK.. Misschien klinkt het wat "Amerikaans" in de oren, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik het wel een goed idee vind: in plaats van klagen over allerlei zaken (of mensen) die niet werken of niet snel genoeg gaan: mensen in het zonnetje zetten die wel goed werk verrichten!
De SIG Meeting laat mij in ieder geval zien dat TPACK "booming" is en dat het goed is dat wij er ook mee aan de gang zijn!
dinsdag 30 maart 2010
SITE2010: de conferentie is begonnen!
Ik ben deze week op de SITE conferentie in San Diego. Speciaal voor "newcomers" zoals ik werd vanmorgen om 8 uur al een bijeenkomst georganiseerd om ons wegwijs te maken in SITE, de verschillende sessies, manieren om betrokken te raken bij SITE en vooral om duidelijk te maken dat SITE "a friendly society" is, waarin je gezamenlijk kan werken aan onderzoek, ict en onderwijs. En... ik krijg mijn eerste "ribbon" :-).
Deze week staat voor mij in het teken van TPACK. Op de UT zijn we druk bezig met TPACK en onderzoek of het TPACK-model gebruikt kan worden in ons werk rondom ict-integratie en docentontwikkeling. Op dit moment zijn we onder andere bezig met een literature review, interviews op scholen, een project samen met Gent en we hebben intensief contact met Punya Mishra, een van de "uitvinders" van TPACK. Samen met hem, zijn collega Matthew Koehler (de andere uitvinder) en een aantal anderen organiseren we een symposium over TPACK. Wij zijn morgen aan de beurt.
Via dit blog een update van mijn TPACK-belevingen deze week! Op dit moment is de opening druk aan de gang en worden verschillende awards uitgedeeld, onder andere aan Chris Dede die later ook een keynote presentatie zal geven, voor zijn grote bijdrage aan het veld van ict in het onderwijs.
Via dit blog een update van mijn TPACK-belevingen deze week! Op dit moment is de opening druk aan de gang en worden verschillende awards uitgedeeld, onder andere aan Chris Dede die later ook een keynote presentatie zal geven, voor zijn grote bijdrage aan het veld van ict in het onderwijs.
Abonneren op:
Posts (Atom)