SITE2010: TPACK & School development

Nog een TPACK-presentatie. Deze keer van Kirsti Engelien en Kjersti Stundal uit Noorwegen over "Using TPACK as a model for school development". TPACK wordt in dit geval gebruikt om de kennis van de schoolleider in kaart te brengen. In Noorwegen bestaat een nationaal curriculum en daarin is vastgelegd dat bij elk vak iets gedaan moet worden aan het gebruik van ict/digital tools. Ict moet daarbij een natuurlijk en integraal onderdeel zijn van het leren van de leerling. In de case study die gepresenteerd wordt, gaat een school aan de slag om van (bijna) geen gebruik van ict te gaan naar een prachtig voorbeeld van hoe ict gebruikt kan worden in het onderwijs. Om dit te bereiken werd gebruik gemaakt van een strategie die direct te maken had met het onderwijs (de P-component van TPACK) en een meer organisatorische strategie.

De onderwijs-gebaseerde strategie maakte gebruik van het feit dat docenten pas ict gaan gebruiken als het past in hun bestaande praktijk. Door middel van individuele ondersteuning in hun eigen klas ontwikkelden de docenten hun TPACK. De organisatiestrategie vereiste de betrokkenheid van de directie van de school. De directeur is verantwoordelijk voor de implementatie van ict in het onderwijs en moet daarom weten wat het inhoudt, waarom het belangrijk is, wat er moet gebeuren en wat zijn of haar rol is.

Hiervoor werd het TPACK-model aangepast tot een model waarin naast P en T het M-domein van management wordt toegevoegd. Pedagogy bestaat dan uit de vaardigheden om strategieen voor competentieontwikkeling te ontwikkelen, weten hoe teamleren in elkaar zit en weten dat je een rolmodel bent in de organisatie. Technology bestaat uit het beschikbaar maken van infrastructuur, een elo en zelf ook weten hoe bepaalde technologieen werken. Management bestaat uit het bieden van ondersteunen, het stimuleren van mensen en structuren aanbieden waarin mensen kunnen leren en werken. Daar waar de cirkels in het midden bij elkaar komen ontstaat het veld "leadership". Leadership is dus hetgeen dat een directeur uiteindelijk moet hebben om ervoor te zorgen dat ict in de hele school geintegreerd kan worden.

Leuk om iets te horen over een onderwerp waar ik zelf ook altijd mee bezig ben geweest: agendavorming. Hoe betrek je managers bij het hele proces van het implementeren van ict in het onderwijs? We vragen veel van docenten (en van studenten), maar je hebt de hulp van managers (en een kring daarom heen) nodig om het op grotere schaal voor elkaar te krijgen!

SITE2010: TPACK, a literature review

Nog een interessante presentatie over TPACK! Deze keer van Mario Kelly (Hunter College) die een vergelijkbaar onderzoek doet als waar wij op de UT mee bezig zijn rondom “Technological Pedagogical Content Knowledge (TPACK): A Content Analysis of 2006-2009 Print Journal Articles”. Aanleiding voor hem om hier mee aan de slag te gaan is dat als je leest in artikelen over ict in het onderwijs, "ict-integratie" vaak niet goed gedefinieerd is en dat er over het algemeen niet ingegaan wordt op hoe je dat dan meet. Mario gaf aan dat het TPACK-model wellicht wel gebruikt kan worden als een conceptueel raamwerk en dat het een oplossing zou kunnen bieden om valide en betrouwbaar te meten hoe het zit met de ict-integratie in de onderwijspraktijk. Met dit in gedachte heeft Mario een literatuuronderzoek gedaan. Hij heeft daarbij gezocht naar peer reviewed artikelen uit 2006-2009, waarbij het woord TPACK in de titel of in de key words voorkwam. Op basis van deze selctiecriteria kwam hij uiteindelijk op 20 artikelen die hij verder geanalyseerd heeft. Dat deed hij op basis de volgende onderzoeksvragen:

• Op welke manier wordt TPACK toegepast?
• Wordt er beschrijving gegeven van de definitie van TPACK (conceptual validity)
• Wat is het type en de kwaliteit van het bewijs dat opgevoerd wordt in het artikel (betrouwbaarheid)

De belangrijkste bevindingen die Mario presenteerde waren: 

• TPACK wordt op veel verschillende manieren beschreven en toegepast
• er wordt veel geschreven over de impact van interventies op basis van TPACK, maar echte bewijsvoering wordt hier vaak niet voor geleverd
• verschillende soorten onderzoeksmethoden worden gebruikt om de bewijzen te ondersteunen, maar er is maar weinig echt bewijs over validiteit en betrouwbaarheid
• 16 van de 20 artikelen gingen over het meten van TPACK, maar in slechts 3 van die artikelen wordt er iets gezegd over de validiteit van de meting en in slechts 2 artikelen wordt er aandacht besteed aan betrouwbaarheid

Ik ben benieuwd of wij in ons literature review dezelfde bevindingen  krijgen.. het is in ieder geval interessant om de twee onderzoeken naast elkaar te leggen. En.. eigenlijk is het onderzoek van Mario natuurlijk een pleidooi om in je onderzoek en de beschrijving daarvan voldoende aandacht te besteden aan de manier waarop je iets meet, maar ook of je meet wat je eigenlijk wil meten (validiteit) en of het meetinstrument consistent en de resultaten repliceerbaar zijn (betrouwbaarheid).

SITE2010: TPACK meten

Een erg interessante presentatie over TPACK van Kristen Kereluik over "Coding Pre-Service Teacher Lesson Plans for TPACK". Haar onderzoek lijkt op het onderzoek van Judi Harris waar ik eerder over schreef. Naast het meten van de ideeen van (aanstaande) leerkrachten over hun eigen TPACK is het ook goed om te kijken naar wat ze daadwerkelijk doen in de praktijk.

In het onderzoek van Kristen worden de docenten gevraagd om de TPACK survey in te vullen en daarnaast worden de lesson plans van de docenten geanalyseerd nadat ze een vak hebben gevolgd over de mogelijkheden van ict in het onderwijs. De onderzoekers hebben een coderingsschema gemaakt om alle lesson plans te analyseren en alle odnerdelen van het lesson plan in te delen op PK, CK, TK, PCK, TPK, TCK en TPACK (oftewel, alle onderdelen van het TPACK-model).

Nadat alles gecodeerd was hebben de onderzoekers gekeken of ze de uitkomsten daarvan in verband kunnen brengen met wat de docenten hadden ingevuld op de TPACK survey. De uitkomsten daarvan laten zien dat de docenten na het vak significant beter scoren op PK, PCK en TCK. Resultaten waarop geen significante resultaten gevonden werden hadden te maken met CK, TK en TPK. Dit is te verklaren uit het feit dat het vak niet inging op inhoudelijke aspecten en vanwege het feit dat het heel moeiljk is om vanuit een lesson plan iets te zeggen over de Technological Knowledge van iemand.

Uit het onderzoek blijkt verder dat docenten het heel moeilijk vinden om T en P te combineren. Maar: de combinatie P en C lijkt wel goed te lukken. Op basis van die combinatie kan gewerkt gaan worden aan TPACK. Een mooie bevestiging van mijn pleidooi in het vorige bericht :-)

SITE2010: TPACK Roundtable

Vanmorgen ben ik bij een Roundtable discussion geweest, georganiseerd door Robert Horgan uit Canada die zijn PhD onderzoek doet over de integratie van ict in de lerarenopleiding en kijkt hoe het dan zit met TPACK. Interessnat is dat het in dit geval gaat over een lerarenopleiding waar zowel po als vo studenten gezamenlijk studeren. Robert geeft een eerstejaars vak “teaching-foundations course”. Officieel was dit een vak waarin eerst een college van 90 minuten plaats moest vinden. Omdat dit helemaal inging tegen het idee om ict meer te integreren probeerde Robert al vanaf dit eerste college ict te gebruiken. In dit geval gebruikte hij “clickers”. Het voordeel van een dergelijke technologie is dat iedereen iets kan “zeggen” zonder hardop iets te zeggen in het college. Voor verlegen studenten erg prettig...

Naast het college gebruikt Robert “ning” om studenten samen te laten werken en werd er tijdens het werk van de studenten gebruik gemaakt van YouTube, Wiki’s, powerpoints en laptops. De TPACK survey is gebruikt om te kijken hoe de studenten denken over zichzelf in relatie tot TPACK. Ook hier zijn de resultaten weer bemoedigend. De studenten scoren na zijn vak hoger op TK, TPK en op TPACK. Uit het focus group interview dat gehouden werd op basis van de resultaten bleek wel dat studenten het nog lastig vinden om een vertaalslag te maken van wat ze in het vak hebben geleerd en wat ze straks zelf in de klas moeten gaan doen.

Dan ontstaat er een discussie, waarin wordt aangegeven dat er meer aandacht voor P moet zijn, de P moet centraal staan als je met ict bezig gaat. Nu is dat natuurlijk meestal het uitgangspunt in discussies: eerst nadenken over je onderwijs en daarna pas over ict. In het kader van het TPACK-model denk ik zelf dat het van belang is om uit te gaan van de combinatie van P en C, Pedagogical Content Knowlegde, oftewel vakdidactiek. Op de lerarenopleidingen in Nederland (zowel po als vo) die ik ken is er veel aandacht voor vakdidactiek. Daarbij gaat het dus om de techniek (of de kunst!) van het onderwijzen van een specifiek vak. Je bent niet zomaar aan het lesgeven, je geeft les over een vak. Mijn overtuiging is dat als we willen dat studenten en docenten van lerarenopleidingen aan de slag gaan met ict in het onderwijs, ze moeten beginnen met dingen waar ze al goed in zijn, of met dingen die in de praktijk al goed gaan. Op basis van deze goede dingen kun je gaan kijken hoe je daar ict bij in kan gaan zetten. Via deze manier is het integreren van ict minder “eng”, je hoeft niet helemaal van nul te beginnen, je gaat verder binnen je eigen werk en context. En als begeleider of onderzoeker erken je het werk dat de docent/student al gedaan heeft. Want wat is erger dan een onderzoeker (of nog erger: een onderwijskundige ;-)) die binnenkomt en zegt dat het allemaal anders en beter moet?!

SITE2010: TPACK, Interdisciplinarity, mathematics & science

Omdat er zoveel presentaties zijn op SITE en er ook TPACK sessies naast elkaar worden georganiseerd is het onmogelijk om alles te zien.. Dan is het dus handig dat je met z'n tweeen naar een conferentie bent! Terwijl ik bij de presentaties van Judi Harris en Mia Kim Williams zat ging mijn collega Joke Voogt naar de presentaties van Kristen Kereluik, Punya Mishra en Matthew Koehler over "Reconsidering the T and C in TPACK: Repurposing technologies for interdisciplinary knowledge" en van Margaret Niess en Henry Gillow-Wiles over "Advancing K-8 mathematics and science teachers knowledge for teaching with technology through an online graduate program". Hieronder volgen haar aantekeningen (met dank!):

------------- 

1. Reconsidering the T and C in TPACK: Repurposing technologies for interdisciplinary knowledge

• Reconceptualization: Een nieuwe conceptualisering van inhoud in TPACK is nodig als het om interdisciplinaire inhouden gaat; van belang om tegemoet te komen aan de eisen van de 21e eeuw.
• Repurposing (nieuwe doelen): meeste technologie is niet voor onderwijs gemaakt. Je moet dus zorgen dat docenten flexibel zijn/worden in het gebruik van de technologie. Zorg ervoor dat het ‘works for you’

2. Advancing K-8 mathematics and science teachers knowledge for teaching with technology through an online graduate program

Deze presentatie ging over een cursus in de 3-jarige master ‘Interdisciplinary approach for teaching mathematics, science and technology’ voor basischoolleerkrachten. De master werd online gegeven, met alleen in de zomer F2F bijeenkomsten. Om de voortgang van de docenten te kunnen volgen moesten de docenten een elektronisch portfolio bijhouden. Het portfolio bestond (verplicht uit) uit: 4-5 lessen lessen; foto’s; video-analyse van twee lessen; analyse van leerlingwerk (zowel slechte , middelmatige als goede voorbeelden van leerlingwerk); reflecties (vooraf, tijdens en achteraf).

De docenten veranderden in de drie jaar op verschillende aspecten:

1. TPACK levels: herkennen ------ aanpassen (zie voor de niveau’s Niess et al., 2009).
2. Instructie: voornamelijk docent-geortienteerd -------- meer leerling-georienteerd
3. Doel van ICT: tool om te motiveren en te onderwijzen ---- tool om te leren.

Deze veranderingen zijn vastgesteld met behulp van observatie, TPACK self-efficacy survey, Math-Science-Technology survey en interviews.
-------------

Deze keer blijkbaar minder informatie over docentontwerpteams. Wel weer aandacht voor 21st century skills. Vanuit onze vakgroep houdt Joke zich ook bezig met dit onderwerp. Is het een hype? Of is dit echt een nieuw aandachtspunt? Ik denk zelf het laatste. Alhoewel ik er nog steeds niet van overtuigd ben dat al onze (nieuwe) studenten over die vaardigheden zouden beschikken. Eerder reageerde ik al eens op een bericht op de weblog van Wilfred Rubens en gaf ik aan dat ik elk jaar aan onze nieuwe eerstejaars vraag wat ze al hebben, weten en kennen. En elk jaar ben ik stiekem een beetje teleurgesteld.. Misschien hebben we dus wel een dubbeltaak: de docenten EN de studenten voorbereiden op de 21st century eisen!

SITE2010: TPACK & docentontwikkeling

De presentatie van Mia Kim Williams (University of Northern Colorado) was de laatste presentatie die ik vandaag heb bijgewoond. Haar presentatie ging over "Aspiring to Reach 21st Century Ideals: Teacher Educators’ Experiences in Developing Their TPACK". Waar het in principe om gaat is dat als je wilt dat studenten van je lerarenopleiding meer doen met ict in het onderwijs, je zelf als docent van de lerarenopleiding daar ook iets mee moet kunnen. In het project van Mia ging het nog iets verder dan "alleen maar" ict. Het uitgangspunt was dat er meer aandacht moet zijn voor 21st century skills en het gebruik van web 2.0 toepassingen.

Om hier mee aan de slag te kunnen in Colorado werd een professional development programma ogpesteld om de docenten voor te bereiden op het gebruik van web 2.0 toepassingen. De docenten werkten in dit programma samen in web 2.0 omgevingen, zoals wiki's en verschillende Google applicaties. Na afloop werd door middel van een vragenlijst, een interview, reflecties van de docenten en een document analyse gemeten of en hoe de docenten TPACK opgebouwd hadden.

De belangrijkste resultaten waren dat de docenten geen inhoudelijke kennis hadden opgedaan, maar dat het nadenken over technologie vooral didactische veranderingen met zich mee had gebracht. Deze veranderingen werden beinvloed door de technologie, maar ook doordat nagedacht werd over de innovatie van het onderwijs. De kennis over de technologie werd (uiteraard) vooral opgedaan door te oefenen, maar ook doordat de docenten samen met hun studenten een aantal dingen uitprobeerden. Uit het onderzoek lijkt te komen dat TPACK omhoog was gegaan bij de docenten, maar ook hier geldt: meer onderzoek is nodig.

Mijn conclusie: ook hier dus weer de succesformule: Samenwerken met collega's (of met studenten)! Leuk was dat dit keer de samenwerking ook grotendeels online plaatsvond. Of, zoals een van de docenten aangaf tijdens het onderzoek: "the collaboration, because of the technology that was used, was so powerful!

SITE2010: TPACK & Assesment Rubric

Ik ben net bij de presentatie van Judi Harris en Mark Hofer (College of William & Mary, Virginia) geweest over "Testing a TPACK-Based Technology Integration Assessment Rubric". Judi en collega's hebben een instrument ontwikkeld om TPACK te meten. Zoals ik in een eerder bericht al aangaf is de huidige TPACK-vragenlijst een zelfrapportage. Dit is heel belangrijk, maar daarnaast is het volgens Judi ook belangrijk om die gegevens te kunnen vergelijken met wat docenten in de praktijk doen. Idealiter zou je dit meten via een combinatie van zelfrapportage, observaties, interviews en het bestuderen van artifacten (lesson plans, teaching materials). Maar dit kost natuurlijk ontzettend veel tijd... daarom is er een soort tussenoplossing bedacht: een rubric. Deze rubric wordt gebruikt om lesson plans te evalueren.

Voordat het instrument ontwikkeld werd hebben ze eerst een literatuuronderzoek gedaan om te kijken welke instrumenten er op dit moment zijn om TPACK te meten. En dat is op dit moment met name de TPACK survey van Denise Schmidt en afgeleiden daarvan. Maar hoe kijk je nu meer extern naar wat docenten doen? Uiteindelijk vonden ze "the technology integration assessment instrument" van Britten & Cassady (2005), maar dit paste nog niet voldoende in het TPACK-idee. Het instrument van Britten & Cassady werd daarom aangepast en op inhoudsvaliditeit gecheckt door middel van informele feedback van ervaren docenten en curriculumcoordinatoren en formele feedback van TPACK researchers. Op basis van de feedback is de uiteindelijke rubric ontstaan.

De rubric bestaat uit 4 rijen en 4 kolommen en je kunt lesson plans scoren op TCK, TPK (2 soorten, de een meer richting P, de andere meer richting T) en TPACK. De kolommen geven het niveau weer van de verschillende rijen. De rubric is in de praktijk uitgeprobeerd en om te kijken of het instrument betrouwbaar is zijn er diverse analyses uitgevoerd (interrater reliability, internal consistency en test-retest reliability). Op basis van de analyses werden een aantal woorden in de rubric aangepast, waarna de betrouwbaarheid van het instrument hoog bleek te zijn (> .85). De conclusie die daaruit getrokken werd wat dat het een betrouwbaar en valide instrument is, dat ze aan anderen kunnen aanbevelen. In de nabije toekomst gaan zij de rubric zo aanpassen dat het gebruikt kan worden als observatieinstrument.

Na afloop sprak ik nog even met Judi en ik heb met haar afgesproken dat wij een Nederlandse versie van de rubric gaan maken en die in de praktijk gaan testen. Ook de TPACK survey gaan we in het Nederlands vertalen. Geinteresseerd? Laat een berichtje achter!!